Een invalbeurt met speurtocht
Afgelopen zaterdag was het mijn beurt om een keertje in te vallen bij de leiding van Shanti's horde samen met Heleen en Ruud. Het was best lang geleden voor mij dus het was wel even wennen. Allereerst kwamen er heel veel meisjes aanlopen waarvan ik van de meeste de namen niet kende. Toen jullie er eindelijk allemaal waren was het al vijf over tien en gingen we maar snel openen.
Dat was niet meer met een liedje maar met het zogenaamd hijsen van de vlag. Zogenaamd omdat het touwtje uit de vlaggenmast is en de vlag daardoor niet meer gehesen kan worden. Dus denk jij dat je een handige vader of moeder hebt die goed kan klimmen vraag dan eens of hij of zij ons touw weer goed in de vlaggenmast kan doen? Dus na het zogenaamd hijsen van de vlag en het opzeggen van de wet ging Heleen met Ruud en een deel van de groep de speurtocht uitzetten.
Toen was ik opeens alleen met 14 meisjes en ik moest heel snel een spel verzinnen om jullie bezig te houden. Gelukkig wist ik nog een oude estafette die altijd werkt en heel leuk is. De zogenaamde soepkookestafette. We maakten twee rijtjes achter elkaar en de nummers 1 werden zout, de nummers 2 wortelen,, 3 werden uien en zo verder naar achter tot iedereen een naam had van een ingrediënt uit de soep. Een stuk verder werden twee cirkels getekend die de soeppannen voorstelde en toen ging ik een verhaaltje vertellen over het maken van soep waarbij steeds als er een ingrediënt werd genoemd julllie zo hard mogeljk naar de pan moesten rennen om een letter op te schrijven. En het ging er natuurlijk om dat je als eerste terug was bij je groepje om de volgende te laten vertrekken. Er werd goed gerend en de pannen werden als snel heel vol.Het was een heel oud spel en ik was bang dat jullie er niets aan zouden vinden maar gelukkig vonden jullie het net zo leuk als ik toen ik jullie leeftijd had (en dat is echt heel lang geleden ).
De 1e groep kon vertrekken om de speurtocht te gaan volgen en met de tweede groep hebben we nog even gepraat over het oude geheimschrift. En dat je met zo'n geheimschrift woorden kunt schrijven. Alleen kon ik me toen maar niet herinneren wat de T was maar nu weet ik het hoor. De t was trap. Vervolgens ging ik met mijn groep lopen. De speurtocht was uitgezet in pijlen van stoepkrijt en groene draadjes. Best een goed idee, het was alleen jammer dat er meer kinderen met stoepkrijt een speurtocht uitgezet hadden en wij dus de verkeerde pijlen volgden. Na even telefonisch overleg vonden we echter het goede pad. We sprongen over paaltjes, liepen het boerenpad een stuk uit, telden de planken van de brug, liepen een heel eind verder om er achter te komen dat jullie echt te hard renden en dus verkeerd liepen en moesten toen terug richting Scheldeplein. Daar stond echt een heel grote pijl,die konden we niet missen en uiteindelijk kwamen we door de Lekstraat in het Park terecht.
Daar aangekomen waren sommigen van jullie echt al moe van al dat rennen en lopen en dus hebben we op een bank lekker even wat uitgerust. Konden wij gelijk even kijken naar de ooievaars die in het park zitten te broeden op de paal die midden in het park staat. Ze hadden het erg druk met z'n tweetjes. Na het uitrusten zijn we verder gegaan, hebben nog een foto gemaakt van de groep op een bankije en na nog een stuk lopen kwamen we uiteindelijk in het Lammetjeswiel uit. Daar moesten we alle andere welpen opsporen want die zaten verstopt.
Toen de hele groep weer compleet was had Heleen lekkere mariakaakjes. Die smaakten best na zo'n lange tocht.Omdat er nog tijd over was hebben we nog een potje wc-tikkertje gedaan. Er werd flink gerend en getikt. Omdat de tijd om was zijn we naar het clubhuis gelopen om te sluiten. Omdat jullie soms kroketten in je oren hadden tijdens de opkomst en daardoor niet goed konden luisteren heeft Heleen jullie gevraagd om voor de volgende opkomst je oren goed schoon te maken zodat jullie kunnen luisteren. Want het is niet leuk om steeds te moeten mopperen omdat jullie niet doen wat er gezegd wordt.
Het sluiten was gelukkig nog steeds zo als vroeger dus dat kon ik goed meedoen en daarna gingen jullie naar huis. Wij hebben nog even het speelgoed wat rondslingerde opgeruimd en daarna was het ook voor mij tijd om te vertrekken. Ik vond het erg leuk om weer eens leiding te zijn. Jullie zijn een leuke groep meiden die lekker enthousiast meededen.
Wie weet kom ik nog een keertje meehelpen,
Groetjes,
Wilma
Deel dit verslag